خصوصیات ورزشکاران ناموفق و غیر حرفه ای و ورزشکارن موفق

خصوصیات ورزشكاران غیر حرفه ای و کم تجربه

-1 ورزشكاران غیر حرفه ای نسبت به وضعیت جسمانی خود بی توجه بوده، گاهی اوقات دچار اضافه وزن و چاقی و پاره ای از اوقات گرفتار کاهش وزن و لاغری میشوند.

-2 ترس، خشم و اضطراب بر ورزشكاران غیر حرفه ای غلبه می نماید، آنان راه های چیره شدن بر این حالات روانی را نمیشناسند.

-3ورزشكاران غیر حرفهای بجای دوری گزیدن از شرایط نامطلوب عاطفی در این شرایط غوطه ور شده و دائماً بحث و جدل میکنند. چون نمیتوانند خشم خود را کنترل کرده و بر حالات هیجانی خود فائق آیند، در

برخورد با مسائل و مشكلات تمرکز خود را از دست داده بنابراین، رفتاری پرخاشگرانه دارند.

-4ورزشكاران غیر حرفه ای در شكستها و ناملایمات تحمل خود را از دست میدهند و انتظار کسب آرامش فوری و ناگهانی را دارند.

-5 ورزشكاران غیر حرفه ای در برابر اعمالی که انجام میدهند انتظار دریافت پاداش فوری داشته و نمیتوانند به بلند مدت بیندیشند.

-6 ورزشكاران غیر حرفه ای معتقدند که می توانند بدون صرف وقت و اجرای تمرینات سخت، بدون افزایش مهارت و بالا بردن قدرت تكنیكی خود به قهرمانی رسید. آنان در حقیقت انتظار دارند: هر آنچه را که آرزو

می کنند و هر آنچه را که می اندیشند، بسرعت کسب نموده و به بلوغ عملی دست یابند.

-8 ورزشكاران غیر حرفه ای رفتارشان تابعی از محیط کوچك اطرافشان است. هرگاه در یك تیم بزرگ که دارای اهداف بلند مدت می باشد جای میگیرند چون افق فكری و دید وسیعی ندارند، اهدافشان جزئی و

مقطعی است و برای آینده ورزشی خود هیچ برنامه ای ندارند.

-9برای ورزشكاران غیر حرفه ای هر شكست و ناکامی، تلخ ترین، بدترین، شدیدترین و آخرین شكست بوده و در مقابل آن، پیروزی ها ارزشمند، بسیار بزرگ و کاملا قهرمانانه است.

خصوصیات ورزشكاران ناموفق

-1 فلسفه ی ورزشی نداشته و نمیدانند به چه دلیل و برای رسیدن به چه اهدافی باید به تمرین بپردازند.

-2 انگیزه ی خود را برای بهتر شدن تقویت نمیکنند.

-3 در تمرین جدیت کمتری دارند، تنبلی نموده و به دنبال بهبود شرایط خویش در تیم نیستند.

-4به آموخته های گذشته خود متكی بوده و سعی در یادگیری مهارت جدید ندارند.

-5 ممكن است مهارت های تازه ای را بیاموزند اما توانائی به نمایش گذاشتن آنها را ندارند.

-6 از تكنیك خود در مواقع لزوم در شرایط بازی بهره نمیبرند.

-7 در مدیریت زمان ضعیف بوده نمی توانند شرایط را کنترل نمایند.

-8 در تصمیم گیری تاخیر داشته، از پیش بینی و حدس و گمان در بازی سود نمی برند.

-9 کمتر به اهداف بلند مدت توجه دارند، حتی نسبت به اهداف کوتاه مدت هم بی تفاوت اند.

در ورزش، رسیدن به اهداف کار بسیار مشكل و طاقت فرسایی است، اما هرگز غیر ممكن نیست.

البته در راه رسیدن به آنها موانع کوچك و بزرگی وجود دارد. در رسیدن به اهداف وجود موانع، زیاد مهم نیستند بلكه آنچه مهم است،

تلاشی است که ورزشكاران برای برداشتن آن موانع انجام میدهند مانند تمرینات طاقت فرسای قدرتی و طولانی مدت استقامتی. داشتن جدیت و کوشش فراوان در تمرین و ممارست، عنصری است که ورزشكاری را

تا سطوح ممتاز قهرمانی بالا میبرد.

-11ورزشكاران ناموفق در برخورد با مشكلات سعی در فرار از آن را دارند نه حل مشكل. همواره به دنبال بهانه تراشی هستند و کمتر نقش سازنده و موثری را در تمرینات ایفا میکنند بنابراین، از تمریندات لذت

نمیبرند و پس از تمرین احساس خشنودی نمیکنند.

-11 از آنجا که ورزشكاران ناموفق در ردیف بازیكنان مطرح تیم قرار میگیرند، بجای هر گونه تلاش سازنده به تخریب هم تیمی ها پرداخته، فضای جلسات تمرینی را متشنج میکنند و چنانچه بر روی نیمكت ذخیره ها قرار گیرند

جو روانی نیمكت را با سخنان بیهوده ی خود بهم میزنند.

برعكس ورزشكاران ناموفق، ورزشكارانی موفق هستند که شناخت و آگاهی صمیمانه ای از توانائی، قابلیت و مهارتهای خود دارند. در همین راستا مربیانی موفق هستند

که بستری را فراهم آورند تا این ورزشکاران ساعی و تلاشگر را به نهایت قابلیتها و ظرفیتهای جسمانی، روانی و ذهنی و همچنین سقف تكنیكی خود برسانند.

خصوصیات ورزشكاران حرفهای و با تجربه

-1ورزشكاران حرفه ای مسئولیت پذیرند بنابراین، از پذیرش مسئولیت طفره نمیروند.

-2ورزشكاران حرفه ای در هر گونه فعالیت، که بدنبال آن تجربه ای خاص و تازه حاصل گردد با لذت شرکت میکنند.

-3 ورزشكاران حرفه ای در راه کسب موفقیت و دستیابی به اهداف خود، موانع را مورد شناسائی و تجزیه و تحلیل قرار داده و با از بین بردن آن موانع، در رشته ی ورزشی خود، بطور منطقی به رشد و تكامل میرسند.

-4ورزشكاران حرفه ای در تمامی رویدادهای ورزشی خود، در شكستها و ناکامی ها، در تغییرات احتمالی که ممكن است او را در حالت تعارض با وضع موجود قرار دهند، به موقع و مناسب تصمیم گیری می نمایند.

-5 ورزشكاران حرفه ای به انتخاب خود وفادار بوده و تیم خود را تا پایان فصل و یا پایان زمان قرارداد، با تمام توان و قدرت کمك و همراهی مینمایند.

6- ورزشكاران حرفه ای از شكستها و ناکامیها کسب تجربه نموده و درس تازه ای میگیرند. آنان هرگز برای شكست خود به دنبال دلیل تراشی نیستند. این ورزشكاران نه تنها مسئولیت شكست را بعهده میگیرند،

بلكه با نگاهی منتقد و سختگیر به بررسی دلایل شكست میپردازند.

-7ورزشكاران حرفها ی شیوه ها عملی و برنامه های کارآمد را برای خود بعنوان الگوی عمل طراحی کرده و از تفكر منطقی برای انتخاب اهداف استفاده می نمایند. آنان شرایط پیروزی را خلق کرده،

با تمرین و تلاش مداوم به موقعیت های عالی و نهایی خود میرسند، نه با وهم و تخیل از پیروزی.

-8 ورزشكاران حرفه ای پیروزی و موفقیت خود را بیش از حد جلوه نداده و نواقص عملكرد خود را کوچك نمیشمارند، زیرا که معتقدند همواره نواقص اندك سد راه پیروزی های بزرگ میشوند.

-9 تمامی لحظات زندگی ورزشكاران حرفهای برنامه ریزی شده و همه چیز اعم از تمرین، استراحت، تفریح، مطالعه، تماشای فیلم و… در چارچوب برنامه ی از پیش تنظیم شده ای، انتخاب و اجرا میشوند.

-11 ورزشكاران حرفه ای هرگز مقصد و هدف نهائی خود را فراموش نمیکنند، هر چند که آنان معتقدندد پیروزی های کوچك زمینه ساز موفقیت های بزرگ هستند اما هرگز در موفقیت های کوچك باقی نمی مانند. آنان

این قدرت و اراده را دارند که تمام انرژی خود را بر روی یك هدف متمرکز کرده و تا رسیدن به اهداف نهائی دست از تلاش برنداشته و تا نائل آمدن براهداف تعیین شده قطع امید ننمایند. 

-11 تمرینات سخت و طاقت فرسا برای هر ورزشكاری نا مطبوع و ناخوشایند است، اما در مقابل پیروزی شیرین، دلپذیر و لذت بخش است. ورزشكاران حرفه ای برای رسیدن به پیروزی رنج و سختی تمرینات را با

رضایت کامل تحمل کرده و میپذیرند.

-12 خشم یكی از واکنش های رفتاری است. ورزشكاران باید بدانند که در شرایط و موقعیتهای ویژه مانند تمرینات سخت و فشرده و مسابقات، رسیدن به آستانه ی خشم آسانتر است. لازم نیست بر این نكته تاکید داشته

باشیم که نباید خشمگین شد، آنچه باید مورد تاکید قرار گیرد اینست که: ورزشكاران بتوانند خشم خدود را کنترل کرده و رفتاری متناسب با شان و منزلت خود داشته باشند. ورزشكاران حرفه ای توانائی کنترل خشم خود

را داشته و نسبت به عاملی که آنان را منفعل می نماید واکنشی مناسب و منطقی اتخاذ میکنند.

-13 آسیب دیدگی های طولانی مدت، عدم حضور در ترکیب اصلی، شكستهای پی درپی، شرایط سخت و دشوار در تمرینات و اردوها ، فشار مسابقات و دوری از خانواده و مواردی از این دست، سبب آزردگی روانی و

ایجاد مشكلات عاطفی برای ورزشكاران میشوند. ورزشكاران حرفه ای توان تحمل این ناکامی ها و آزردگی ها را داشته و یا آموخته اند که چگونه میتوان با این مشكلات با کمترین هزینه کنار آمده و شرایط را بهبدود

بخشند. آنان قبل ازآنكه با خود وارد جنگ شوند با موانع خارجی می جنگند. ورزشكاران حرفهای برای از بین بردن موانعی که میتوانند در طول یك فصل سبب ناکامی و شكستشان شوند، تمامی نیروی خود را متمرکز

کرده و از گسترش دامنه ی مشكلات، طولانی و اثر گذاری آنها و ادامه مشكلات بشدت پرهیز می نمایند.

حسین اوجی کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، مدرس علم تمرین و عضو “NASM”